Motoren

Het volgende artikel heb ik geschreven voor het clubblad van de FJR1300 Club Nederland.
Dit stuk is in december 2006 geplaatst.

Op 7 augustus 2006 heb ik me als nieuw lid op het forum voorgesteld. En direct kreeg ik de vraag van Jan, de redacteur van de nieuwsbrief, om dat maar eens uitgebreid te doen voor het hoofdstukje “De Persoonlijke Noot” van het clubblad.
Nu ben ik niet de beroerdste dus vandaar hier mijn stukje. In dit stukje leren jullie mij kennen via mijn motorverleden.

Mijn naam is dus Willem van Dijk, ik ben 44 jaar en sinds mei 2006 rij ik een FJR1300A uit 2005 en ik ben toen bijna direct lid geworden van de club.
Ik woon in ’s-Hertogenbosch met mijn vrouw en 2 kinderen, Luuk (17 jaar) en Sandra (15 jaar).

De brommer.

Mijn rijervaring op 2 wielen (naast het fietsen natuurlijk....) begon al vanaf het moment dat ik 16 werd. Natuurlijk op de brommer maar omdat ik daar toch ook leuke reisjes mee heb gemaakt wil ik daar niet aan voorbijgaan. Omdat allebei mijn oudere broers een Kreidler reden werd dat dus ook mijn merk, en om precies te zijn een RM. En met die brommer heb ik verschrikkelijk veel kilometers mee gemaakt. Toen ik in de zomer van 1979 16 jaar werd ging ik de volgende dag met een vriend van mij op de brommer op vakantie. Het werd een ritje van Leerdam (daar woonde ik toen) richting Valkenburg (Limburg). Vandaar naar de Flevopolder (daar woonde wat gezellige nichten van mij) en vervolgens via Groningen en de afsluitdijk naar Texel. Na een paar dagen uitgewaaid te zijn ging de reis verder naar Zandvoort en vervolgens weer naar huis. En dat alles in een week of drie.

Het jaar daarop was Nederland natuurlijk te klein voor ons. Het werd dus richting Frankrijk. En met een inmiddels opgevoerde brommer (90 km/h was goed te doen) gingen we op pad. Via de kustlijn van Frankrijk naar het zuiden. En voordat we aardig weer hadden zaten we in Bordeaux. En dat is toch een aardig ritje.

Wellicht leuk te vermelden is dat mijn zoon Luuk (op het eerste moment van schrijven, net zestien) inmiddels ook een echte Kreidler RM heeft gekocht. Zie hierboven de foto. Een oldtimer uit 1975. En daar gaan vader en zoon nog leuk gezamenlijk aan sleutelen.

Mijn eerste motor, een Honda CB 350 Four

Mijn eerste motor was een Honda CB 350 Four uit 1973. De hele vakantie had ik ervoor gewerkt om dat ding te kunnen betalen en ik dacht dat ik hem (in 1981) voor ongeveer fl. 2.800,- kocht. Op de motorbeurs in 2001 in Utrecht zag ik nog exact dezelfde machine staan. Ze voegen er fl. 6.800,- voor!! Tjonge jonge, had ik dat ding nog maar!

Ik heb heel veel plezier van deze motor gehad. Een ideale motor voor beginners, alleen wel wat klein voor iemand van mijn postuur. Eén van de vorige eigenaren had roestvrijstalen uitlaten voor deze motor laten maken. Ze waren niet mooi maar roesten niet en gaven een erg gaaf geluidje.
Deze motor legde de basis voor mijn voorkeur voor Japanse viercilinders. Ik ben er ook nog eens, dankzij mijn toen nog redelijk beroerde rijkunde, mee van een dijk afgereden. De bocht was toch te scherp voor de snelheid die ik aanhield en dan ga je rechtdoor. Motor in de kreukels, maar de deuk in mijn zelfvertrouwen was moeilijker te repareren. (Nu, zo’n 25 jaar later is het wel weer goed gekomen).

Mijn tweede motor, een Suzuki GS550 E

Na een jaar kon ik de Honda, met bijbetaling, ruilen tegen een Suzuki GS 550 E uit 1978. En omdat deze motor groter, nieuwer en sterker was heb ik dat maar gedaan.
Je ziet dat ik iemand was die de zwaarte van zijn motor kalmpjes opbouwde. Uiteraard had ik liever gelijk een flinke fiets gehad maar dat kon ik als arm studentje natuurlijk niet betalen. Deze motor was voorzien van een Jos Schurgers stuurkuip. Iets wat je in die tijd erg veel zag. Een soort dakkapel wat toch een redelijke bescherming gaf tegen weer en wind.
Deze motor had voor die tijd iets heel speciaals: 6 versnellingen met zo’n schermpje waarin stond in welke versnelling ingeschakeld was. Met 6 versnellingen geen overbodige luxe!
Deze motor had bij niet al te hoge snelheden een redelijke wegligging. Ik herinner me nog dat ik, samen met een vriend, nieuwe uitlaten hadden gemonteerd en dat ik hem een week later liet zien hoe erg de bouten waren afgesleten. En dat was niet met de vijl gedaan.

Op deze motor had ik mijn broer, die timmerman was, zijkoffers laten maken. En timmermannen werken nu eenmaal met hout dus daar werden mijn koffers ook van gemaakt. Precies op maat, zodat mijn schoolspullen en mijn broodtrommel er precies in pasten. We hadden de koffers voorzien van het bekende Suzuki logo en dat zag er best goed uit. Ik heb daar toen menig compliment voor gekregen.
Ook had ik, samen met een handige vriend, deze motor van een eigenbouw (!) handvatverwarming voorzien. Iets wat je toen nog bijna niet, of alleen voor erg veel geld, kon kopen. Voor 2 tientjes weerstanddraad om de handvaten die beschermd waren met een stuk fietsband, gewikkeld, aansluiten op de accu met een schakelaar ertussen en het werkte. De handvaten waren wel wat dik geworden en we moesten wel wat experimenteren met de lengte van het weerstandsdraad, want dat bepaalde hoe warm of dat je handen werden. Maar daar heb ik toch 3 winters plezier van gehad.

Nadat ik de kilometerstand van de Suzuki in zo’n 3,5 jaar van 35.000 km naar 98.000 km had gebracht werd het weer eens tijd voor een andere motor. De Soes kon ik namelijk kwijt aan een vriend. Eigenlijk heb ik er nu nog spijt van dat ik de kilometerstand niet net even over die 100.000 heb gereden. Gewoon omdat het me wel leuk leek weer bij nul te beginnen.

Nummer drie, een Honda CB750 K

De volgende motor werd een Honda CB 750 K uit 1982. Weer 200 cc erbij en weer wat nieuwer. Deze motor kocht ik met heuse clipons (zo’n “kin op de tank” stuur) en een volle race stroomlijn. Daar moest ik teveel aan wennen. Door die erg goede bescherming had ik absoluut niet in de gaten hoe hard ik reed. Een kruissnelheid van 160 km/h begon voor mij normaal te worden. En ondanks dat er toen nog niet zo driftig werd geflitst als tegenwoordig was dat toch niet de bedoeling. Ik heb er toen dus maar een origineel stuur opgezet en de Jos Schurgers dakkapel/stuurkuip, welke ik van de Suzuki had afgehaald.
Met deze motor ook nog een keer een schuiver gehad. Tijdens een tochtje van Dordrecht (daar woonde ik inmiddels) naar Leerdam op een zeer winterse dag met sneeuw en daaronder ijzel. Met vriendin achterop hadden we het al tot Leerdam gehaald en een bepaalde bocht, waarvan ik wist dat er van die fijne, erg gladde gebakken klinkers in lagen, nam ik zo langzaam als maar enigszins mogelijk was. En toch brak mijn achterwiel weg. Het motordeksel plus de daarachter gelegen ontsteking naar de klote. En we konden de rest lopen.
Diezelfde ochtend maar voor de rest van de winter voor 700 gulden (de pré APK tijd, toen kon dat nog) een 4-wielig blik gekocht. Konden we in ieder geval weer naar huis.

Niet lang daarna moest ik de Honda verkopen. We (mijn vriendin en ik) hadden bedacht voor een tijdje naar het buitenland te gaan. En omdat we daarvoor de nodige investeringen moesten doen, en de Honda toch niet mee konden nemen, hadden we dat geld hard nodig. Ik weet nog dat ik deze motor voor fl. 2.800,- verkocht. Dat was dus eind 1986 een redelijke prijs. Toen ik echter in 1991 van mijn buitenlandse avontuur terug kwam was de motormarkt hier knettergek geworden. Eenzelfde motorfiets, maar dan dus 4 jaar ouder, want zolang was ik weg gebleven, daar werd op dat moment doodleuk 4 á 5 duizend pietermannen voor gevraagd.

In deze periode ben ik nog een tijdje lid geweest van MC Contact uit Dordrecht. Deze motor club stond bekend om het feit dat zij erg hard reden. En daar heb ik dus ook een tijdje van mogen genieten. Eventjes naar een evenement in Amsterdam werd dan ook gelijk erg spannend.
Ook werd deze Club eens uitgenodigd om tijdens een zogenaamde opstapdag van de ANWB rondjes te gaan rijden met mensen die eens achter op een motor wilde zitten. Er ontstonden zeer hilarische situaties op het moment dat niet onknappe medemensen van zeg maar het zwakkere geslacht vooraan in de rij stonden. Voordringen met de motor dus. Erg gelachen.. Ook hadden we na een keer of 3 dezelfde route gereden te hebben de bochten wel door. En het werd vervolgens als circuit ervaren, en dus ook zo bereden. Ik weet zeker dat er toen mensen voor de eerste maar ook direct voor de laatste keer achter op een motor zijn geklommen.

De vierde, een Honda XL600 R, door omstandigheden even wat anders….

De CB750 K die moest dus verkocht worden omdat mijn vrouw en ik naar het buitenland gingen. In het kader van de ontwikkelingssamenwerking werd ik namelijk uitgezonden naar een ontwikkelingsland, namelijk naar Mali, een land in West-Afrika. En nadat we daar na een maand of 3 redelijk gesetteld waren moest er daar ook maar een motor gekocht worden. Na lang zoeken kon ik een Honda XL600 R kopen. Als ik het me goed herinner was het bouwjaar 1986. Het model met 2 carburateurs en voor de duidelijkheid: een XL600 is gewoon een één cilinder.

Na de koop schreef ik een vriend van me dat ik dus maar een off the road had gekocht. En dat ik ook al een heel aardig off the road terreintje in de buurt had gevonden. Dat terreintje heette dus Mali en was 34 keer zo groot als Nederland.
In een land als Mali heb je niets aan een normale motor en daar rijden alleen maar off the roads. In de plaats (voor mensen die nog een atlas hebben liggen: dit dorp heette Dioïla) waar ik de eerste 2 jaar woonde was de dicht bijzijnde asfaltweg op zo’n 50 kilometer van mijn huis. En in de plaats waar ik de laatste 2 jaar woonde (voor de atlas freaks: deze stad heette Kayes, ook bekend als etappe plaats van de Rally Parijs - Dakar) was alleen in de stad zelf hier en daar wat asfalt te vinden. Maar zodra je de stad uit ging was die luxe ook over.

Wij hebben dus in totaal 4 jaar in Mali gewoond en ik heb naar alle tevredenheid 4 jaar met de XL600 gereden. Mijn vrouw en ik hebben met deze motor zeer bijzondere reizen in West-Afrika gemaakt. Alleen hierover kan ik nog wel een paar A4-tjes vol schrijven.

Een periode van geen motor…………

Weer terug in Nederland een tijdje bezig geweest met huisje, boompje en kindje. We waren papa en mama geworden en gingen in Nederland eerst eens onderdak vinden. En toen dat gelukt was, had het huis opknappen op dat moment een hogere prioriteit. Ook moest ik weer in het Nederlandse ritme komen van een baan en al die vervelende verplichtingen die daarbij horen. Uiteindelijk heeft deze motorloze periode zo’n 4 jaar geduurd.
Ik heb wat knarsetandend rondgelopen bij mooi weer als ik andere motorrijders langs zag komen………….

Mijn vergissing: een Kawasaki 750 Vulcan

Na deze motorloze periode heb ik een Kawasaki Vulcan gekocht. In feite alleen maar op het gegeven dat ie er echt enorm mooi uitzag. Het exemplaar wat ik kocht was namelijk voorzien van een zeer bijzondere, niet standaard verkrijgbare, kleurstelling waar ik opslag verliefd op was. Maar ik kwam er al snel achter dat deze machine wel erg mooi was maar qua rijeigenschappen niet helemaal overeenstemde met mijn wensen. Dat wil zeggen: het stuurde voor geen meter en als ik er langer op zat dan een half uur kreeg ik het in mijn rug. Deze motor heb ik dus niet lang gehad. Na een half jaar weer verkocht. En weer op zoek naar een andere motor.

Mijn zesde motor: een Yamaha XJ900F uit 1991

En daar heb ik, gezien de vorige vergissing, wat langer over gedacht. En na wat studie in oude motorbladen, testen lezen en evaluatie van mijn eigen ervaringen van voor mijn buitenland periode kwam ik tot de conclusie dat: mijn volgende motorfiets weer een 4 cilinder moest zijn, een cardan moest hebben en dat ik er met mijn lengte (1,95 meter) er goed op moest kunnen zitten. Ik kwam vervolgens uit op een machine als bijvoorbeeld een BMW K100 of een Yamaha XJ900F. Na een tijdje gericht zoeken naar deze 2 machines kwam ik al snel tot de ontdekking dat een BMW met een vergelijkend bouwjaar en kilometerstand 1 á 2 duizend gulden duurder was. En daarmee stond voor mij de keuze voor een XJ900 F dus vast. Jan Althof (de redacteur van dit fijne clubblad) noem zo’n fiets op zijn site zelfs een Japanse BMW, dus zo verkeerd was mijn keuze niet…….
Op deze motor heb ik vanaf begin 1998 tot heden ongeveer 60.000 kilometer gereden. In het begin wat minder (de kinderen waren nog klein) maar de laatste jaren rij ik ongeveer 10.000 kilometer per jaar. Waarbij vermeld moet worden dat ik in principe alleen pret kilometers rij. Voor het werk beschik ik over een leaseauto en daarnaast hebben we ook nog een privé auto (die gebruikt mijn vrouw en op vakantie kan deze de caravan trekken).

Ik kocht deze motor van de toenmalige penningmeester van de XJ900 Club Nederland. En hij moest mij lid maken want anders mocht ik zijn motor niet kopen……….. En dat heb ik toen maar gedaan (ook omdat ik dat toch al van plan was). Na 2 jaar lid te zijn ben ik zelfs doorgedrongen tot een ware bestuursfunctie met als speciale taak het webmasterschap. Met deze club erg veel tochten gereden in binnen en buitenland.

De zevende (de eerste voor mijn vrouw): nog een XJ900F.

Tja, het wordt een beetje saai, want we kochten gewoon een bijna exact dezelfde motor erbij. Zelfde kleur, zelfde jaartal. Het was namelijk zo dat mijn vrouw ook haar motorrijbewijs heeft (ooit erg goedkoop in een West-Afrikaans land gehaald) en die wilde eigenlijk ook wel eens zelf gaan rijden. In plaats van maar altijd achterop te zitten. En als zij ook ging rijden dan opende dat de mogelijkheid om met zijn vieren tochtjes te gaan maken. Nu is dat leuk gezegd maar de ervaring leert dat het er uiteindelijk niet heel veel van gekomen is. Maar desalniettemin, de mogelijkheid hadden we en we hebben toch enkele leuke tochtjes met zijn vieren gemaakt.

Mijn zevende motor: een Yamaha FJR 1300A

Tja, en dan zijn we nu bij het heden aangekomen. Sinds het uitkomen van de FJR in 2001 wist ik het eigenlijk al. Zo’n motor zou ik ooit wel eens willen gaan rijden. Maar toen nog veel te duur, we waren ook net verhuist en met kleine kinderen wordt het toch even lastig.
Binnen de XJ900 Club waren er al snel verschillende leden die hun lidmaatschap opzegden, dit dus in verband met het feit dat zij dus al wel een FJR kochten. Maar mijn tijd kwam nog wel. En na enkele jaren geduld, sinds 12 mei 2006 heb ik er dus één. Een Silver Storm uit 2005 waar nog geen 5.000 km op stond toen ik hem kocht. Inmiddels staat er al 12.000 km op en hij bevalt me erg goed.

Ik ben mijn persoonlijke website aan het verbouwen en daarop wil ik veel aandacht besteden aan deze motor. Ik vind het namelijk ook leuk om mijn motor te verpersoonlijken met allerlei accessoires. En dat zal ik op mijn website wel uit de doeken doen.

Tot zover mijn verhaal. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. En wellicht tot ziens bij één van de evenementen van de FJR Club.

Groeten,

Lange Willem